Lekcje Radości – rozdział 1

Oto fragment książki pt: „Lekcje Radości”. Jest to rozmowa pomiędzy Uczniem i Nauczycielem, którzy zastanawiają się razem nad zagadnieniami Życia, Wszechświata i tego kim człowiek jest.

Wydanie książki kosztuje. Jeśli chcesz wesprzeć projekt „Lekcji Radości” będę niezmiernie wdzięczny. Kliknij tu

Wszelkie komentarze i uwagi mile widziane 🙂

 

 

Rozdział 1

KIM JESTEŚ?

 

 

 

Czy mógłbym zadać ci pytanie?

 

Naturalnie.

 

W zasadzie to nie wiem nawet, jak je sformułować. Wiem, o co mi chodzi, ale nie potrafię tego wyrazić.

 

Rozumiem, że nie potrafisz tego wyrazić słowami, ale sformułowanie pytania jest bardzo ważne. Kto wie, czy nawet nie ważniejsze niż odpowiedź na nie.

 

Jak to?

 

Zadawanie odpowiednich pytań jest kluczem postępu. Potwierdzi to każdy prawdziwy naukowiec lub filozof. Dopóki nie zadamy odpowiedniego pytania nie będziemy mogli dociekać prawidłowej odpowiedzi. Wyobraźmy sobie, dajmy na to, Newtona. Czy gdyby nie zadawał sobie wewnątrz pytania: „Jak to się dzieje, że przedmioty spadają?”, to czy to słynne jabłko urwałoby się z drzewa i spadło akurat na jego głowę?

 

Nie wiem. Może tak a może nie.

 

Albo, czy gdyby to jabłko jednak spadło mu na głowę, to czy umiałby wyciągnąć z tego wydarzenia odpowiednie wnioski?

 

Hmmm… Gdyby nie zawracał sobie głowy problemem spadania ciał to chyba całe zdarzenie by zignorował…

 

Albo wkurzyłby się na drzewo, że uderzyło go jabłkiem 🙂

 

🙂 Albo tak. Czy mam rozumieć, że bez sformułowania odpowiedniego pytania nie ma co liczyć na odpowiedź?

 

Tak. W historii zdarzały się naturalnie spontaniczne przełomy naukowe i filozoficzne, ale zauważ że tylko tym ludziom, którzy potrafili takie „przypadkowe” odkrycie właściwie zinterpretować. Jeśli umysł nie dąży ku poznaniu, najprawdopodobniej przeoczy nawet najbardziej oczywistą wskazówkę dotyczącą jakiegoś zagadnienia. Nie rozpozna jej.

 

Czyli żeby dowiedzieć się, o co chodzi w życiu należy najpierw odpowiednio zapytać?

 

O! Już lepiej! O co chodzi w życiu? Oto pytanie godne człowieka ciekawego Wszechświata.

 

Odpowiesz mi na to pytanie?

 

Mam ci powiedzieć, o co chodzi w życiu?

 

Tak!

 

Nie, nie mogę.

 

Dlaczego?

 

Ponieważ to nie jest jeszcze to najważniejsze pytanie, na jakie należy szukać odpowiedzi. Posłuchaj… Pytanie zadawane jest przez Pytającego a odpowiada na nie Nauczyciel lub jakiś inny coach, że pozwolę sobie użyć nowoczesnej nomenklatury J. Taki porządek rzeczy oznacza, że człowiek szuka Wiedzy na zewnątrz siebie. Szuka u innych, czytuje opasłe tomiska, tonie w morzu informacji, nie rozumiejąc, że sam jest Biblioteką tak obszerną, że życia nie starcza, aby ją całą poznać. Nie można zrozumieć świata zewnętrznego bez zgłębienia samego siebie.

 

Ale ja przecież wiem, kim jestem!

 

Doprawdy?

 

Oczywiście! Jestem człowiekiem.

 

Super. Czyli co? Wszyscy ludzie na Ziemi wiedzą, kim są a doprowadzili siebie i planetę do takiego stanu, jaki widać na załączonym obrazku?

 

Tak. Dzieje się tak, dlatego bo nie wiedzą, po co to wszystko. Nie widzą sensu w życiu. Nie rozumieją świata ani Boga ani…

 

…samych siebie.

 

Jak mam to rozumieć? Człowiek nie jest człowiekiem?

 

Ha ha ha! Jasne, że tak – przecież nie est słoniem. Ale co to znaczy, że jest człowiekiem?

 

To kim w takim razie jestem?

 

To jest właśnie to! Pytanie, na które człowiek nie odpowiada. Kim jestem? Ludzki los i historia są takie a nie inne, ponieważ ten zapomniał nie tylko kim jest, ale nawet tego by takie pytanie sobie zadać. Zwróć uwagę, że wszystkie systemy religijne – no dobra nie wszystkie, ale o szczegółach przy okazji – nauka i filozofia szukając Boga, sensu życia czy Wielkiej Teorii Wszystkiego rozglądają się na zewnątrz. Patrzą na świat i próbują dociekać, o co w tym wszystkim chodzi. Patrzą na świat oczami kogoś, kto nawet nie wie, kim jest!

 

No dobra zrozumiałem. Wobec tego, kim jestem?

 

Człowiekiem.

 

Co?

 

Jesteś człowiekiem. Ale to dopiero początek. Jeśli chcesz możemy razem zgłębić to kim, bądź (czemu nie?) czym jest człowiek.

 

Pewnie, że chcę!

 

No to po kolei.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *